Kot w deszcz patrzy

Siedzi kot na oknie i w deszcz tępo patrzy,
Nie moknie co prawda tylko w dal się gapi,
Obserwuje krople deszczu spadające na ziemię,
Jak spływają po szybie i wsiąkają w glebę,
Krople też spływają z jego pięknych oczu,
Łez miast desszczu są to krople bo jego serce płacze,
Za wyjściem na zewnątrz i słońcem na niebie,
Za dobrą zabawą i ciepłym powietrzem,
Teraz obserwuje jak świat moknie cały,
Kiedy to się skończy i przyjdą upały,
Kiedy melancholia ustąpi radości,
Kiedy za myszą uda się znów w pościg,
Siedzi tak i myśli jak świat tonie w wodzie,
Przy życiu go trzyma tylko jedna myśl,
O dobrej pogodzie i że będzie mógł znów z domu wyjść!